سوار جاروي آذرخش شاسي بلند آخرين سيستم ام ميشم...ميرم سوپرماركت و براي جيمز سوپ آماده ميگيرم، اين روزا زياد جيغ كشيده و گلوش درد ميكنه.
بردمش سنت مانگو گفتن سرطان حنجره اس... اوهووو....اوهووووو...بيچاره روماتيسم مغزي هم داره...سيم سرور زوپس بابا عله اش هم با عمو تايبريوس رفته يه سر جشنواره ي كيش و حسابي خوش ميگذره بهشون.
حالا هم فاطي يه عالمه سبزي قورمه خريده، نشسته جلوي ال سي دي سامسونگشون و داره با ريتم ترانه ي هاي مرگبار انريكو خوردشون ميكنه.
اين روزا خيلي خودشو ميگيره برام. رفته با برج ايفل براي خودش يه جان پيچ درست كرده، تا اگه يه كروشيويي سرش اومد بازم برام از نقاشي هاي سبك پست مدرنش بكشه و توي خونه ي ريدل نمايشگاه بر پا كنه

- نخیر.هنوزم سیفیته.ولم کن دیگه.کله صبح منو آوردی اینجا اینو ازم بپرسی؟
- چرا متوجه نمیشی عزیزم.این خیلی مهمه.باید یک راهی براش پیدا کنیم بره.تو که از پی سیو اینا خبر داری یک راهی چیزی پیدا کن براش.
- من الان عمامم کجه نمیتونم خوب فکر کنم.از بس با عجلو منو کشوندی اینجا یادم رفت اسپری بزنم بهش.الان این پرسی دوباره میاد به بوی پیازش میخنده.
-اونو ول کن.تازه بوی پیازش از اون اسپریی که میزدی بهتره.اون بوی سیر میداد حالا ببین میتونی یک راهی چیزی براش پیدا کنی یا نه.


کوییرل چینی به دماغش داد و عمامشو از کلش دراورد.به آرامی نگاهی به کوهی از سیمهای رنگارنگ،که تازگی چندین بار با آن ها ور رفته بود نگاه کرد و با صدایی گرفته خطاب به هری گفت:
پووووف...تو هم با این زوپست!هی هر روز صبح منو مبفرستی این زیر تا ببینم چشه...عمامم همش روغنی میشه از دست تو.من که تعمیرکار نیستم هی برم این زیر،با آچار با اینا ور برم.
- تورو به عمامت...به اون آواتورت برو.سایت در خطره.
-تا اونجایی که یادمه از همون اولی که منو مدیر کردی همینو بهم گفتی.


کوییرل نگاهی از روی غرور به هری انداخت و سپس با آچاری که از ردای بلندش دراورده بود،شروع به ور رفتن با سیمها و پیچها کرد:
مگه دیروز بهت نگفتم که روکش اینو عوض کن؟پوسیده شده.اگر تا چند روز دیگه روکششو عوض نکنی،دسترسی مرگخواریت لرد از بین میره.اون وقت باید تسترال بیاری باقالی جمع کنی!زود تر عوضش کن.تازه،این سیم هم داره خراب میشه.این سیم اگر خراب بشه همه بالاکیا برمیگردن به سایت.کلا بدبخت میشیم
چهره هری با شنیدن این جمله درهم رفت.نگاهی به سیمهای پوسیده و رنگورو رفته کرد و تیلیفن خود را دراورد:
الو راجووو؟زنگ بزن بگو چند دست سیم نو بیارن.بگو تا فردا بیارنشون.

هری بعد از زنگ زدن به راجو در فکر فرو رفت:مدیر مردمی به من میگن...موهاهاها...ولی اگر سیما پاره بشن چی میشه...بالاتر از توهم!

- توهم زدی!
- هیسسسس... صدات در نیاد... باور کن توهم نیست!
- اگه نیست پس اینجا چیکار میکنیم؟
- اینجا بالاتر از توهمه، یادت اومد؟

بهش نگاه کرد... امکان نداشت! خواب بود... بیدار بود... خواب و بیداریش یکی شده بود...!

یه کم فکر کرد... یه روزی قولی داده بود... این قول کجا بود... توی دنیای واقعی... توی دنیای مجازی... پیمان ناگستتنی؟ مجازی و واقعی پیوند خورده بودند... مهم نبود... قولش هرچی بود ولی قول بود... قول واقعی!

ازش دور بود... شایدم نبود... نه نبود...! همینجا بود... میدیدش... حسش می کرد... !

دوباره بهش نگاه کرد... همینجا بود... امکان نداشت!

- هیچ چیز غیر ممکن نیست!

آره همینجاست... همینجا هستن... از این واقعی تر؟

ولی باور کن از توهم بالاتر بود!

در رویایم دیدم که که داشتم به طرف بانک میرفتم اما نمیدانستم که بانک کجاست فقط میدانستم که ته ان کوچه است
اما اسم ان بانک چه بود؟... ایا من پولی در بانک داشتم؟...
اهان من که اصلا پولی نداشتم پس چرا به بانک میرفتم؟ اهان چون که من داشتم برای دزدی به بانک میرفتم.

با خیالی راحت وارد بانک شدم . چوبدستی ام را در اوردم به سوی پیشخوان رفتم. ان مرد یا زن نمیدانم جورابی به سر داشت به من گفت: اون چیه که تو دست تو هست؟

با اسودگیه کامل گفتم: چوبدستی.
گفت: برای چه در اورده ای؟
گفتم: برای دزدی در بانک. یک چیزی بگم بین خودمون میمونه؟
گفت: بگو بین من و تو میمونه.
گفتم: میخواهم پول های این بانک را بردارم.
گفت: راه باز جاده دراز!
گفتم: کلید ها را بده.
گفت: بفرما.
گفتم: الهی دستت بترکه.
گفت:OK.

کلیدها را گرفتم و به سوی گاو صندوق شتافتم. کلید را در قلف
فرو کردم و در باز شد اما پولی در ان جا ندیدم.

بله کسی قبل از من گاو صندق را خالی کرده بود.

_ با حالت گیجی سرم را تکان دادم

رفته بودم تالار اصلی یه پسره بدجوری غش کرده بود گفتم حتما مرده !ولی نمرد! بردنش دستشویی خودمم نفهمیدم چرا ؟ ولی کتابام رو برداشتم رفتم حیاط یه دختره افتاده بود زمین فکر کردم مرده ! ولی دوستش اومد بیدارش کرد . خودمم نفهمیدم کجا غیبش زد !
ییهو یه جغد خرد تو فرق کلم این یکی رو فهمیدم اشتباهی بود با پشت سری کار داشت .
دستم رو سرم بود که داشتم به طرف دریاچه می رفتم که این بار سر یه پسره بد جوری به سرم خورد گفتم ببخشید ! ولی خودمم نفهمیدم چرا گفتم ببخشید !؟ شاید اون پسره فهمید چرا گفتم ببخشید !؟
رفتم کنار دریاچه نشستم کتاب بخونم ولی ناگهان رفتم تو رویا .
خودمم نفهمیدم چرا این قدر می رم تو رویا؟ تو این فکر بودم که چرا موجودات دریایی تو دریا زندگی می کنند ؟چون خیلی وقت بود راجع به این موضوع فکر می کردم ولی با این همه کتابی که خوندم باز هم نفهمیدم چرا ؟!
نفهمیدم که صدای قهقه ی چه کسی بود که باعث شد از تو رویا در بیام !؟ ولی وقتی به کنار دستم نگاه کردم کتابم نبود ! آخر نفهمیدم چه بلایی سر کتابم آمد ؟ چرا نفهمیدم ؟....

صبح بخیر!

حالا که مغزه خوابیده، حالا که از قلبه جدا شده، کار می‌کنه.حالا نه مثل ساعت، در حد ژیان بابابزرگ!

خام؟ نمی‌دونه ... وقتش می‌رسه دیگه ... یه جوری می‌پزنش که خودش نفهمه! من که می‌دونم!

ولی جالبه ... هنوزم دنبال دنیای وارونه می‌گرده ... هنوزم دوس داره تحت سلطه باشه ... عشقش که شب و روز نداره!

دارن ضرب می‌گیرن بازم ... می‌گما ... کی گفته پارتی تو روز خوب نیست؟ اختیاری روش نیست ... ضربو گرفته!

آره ... تسلیم ... تسلیم ِ‌ چی؟ ... اود رماتیسم!

خوابش که نمیاد ... ولی خب ... نیست ... انگشتا واسه خودشه ... داره می‌درسه ... امتحان داره ... بهتره بره ... فعلا!

احساساتی میکس و بسیار شدید.... شکننده و وابسته... محبوبیت و شهرت!

تجربه ای مثل چیزی که لونا لاوگود یا نویل داشتن... شایدم فراتر از اون... شایدم بالاتر از توهم!

روماتیسم مغزی؟ جاش اینجا نیست؟! جاش همه جا هست... عجبت اصطلاحیه این روماتیسم مغزی... مشتیه... ادبیاتیه!

هوممم... افکار و خاطرات و لحظه ها میان و میرن... شاید ابدی باشن... شاید گذرا... بستگی به خودت داره!

ساعت از دو گذشته... چشم با مغز رفته بخوابه ولی انگشتا واسه خودشون روی کیبرد ضرب گرفتن... فکر کردن نصفه شبی پارتیه!

مغزه خواب ابدیت میبینه...خواب جاودانگی... هیچ چیز ابدی نیست... هنوز بچه است... زوده این چیزا توی کتش بره... هنوز خامه... بی تجربه است!

قلبه با مغزه یکی شده.... شایدم مغزه از قلبه دستور میگیره... ببخشید...دنیای وارونه از کدوم سمت بود؟

دهنه میخواد باز شه و خیلی چیزا رو فریاد بزنه... نه! سکوت کن... همه رو سرکوب کن... نمیخوای که بقیه رو هم از خواب بپرونی؟!

تو هم برو بخواب... وقت خوابت گذشته... تمومه دیگه... شب بخیر!

زیر پل نشستم ... هوا خیلی سرده ... نفوذ ذرات اب دریاچه که با تند باد های شدید بلند میشن رو تو ریه هام احساس میکنم .. به چپ و راستم نگاه میکن .. هیچ کس نیست .. حتی پرنده ای که با نگاه به آن امیدوار بشم !

...


الان به سمت راست جاده رفته ام در انتظار ... انتظار حتی بادی شدید که شاید مرا با خود ببرد .. ولی او نیز نیست !... به اسمان نگریستم .. وای کسی آنجاست ..

....

من اینجام .. منو با خودت ببر ... نمیشه .. چرا .. من اینجا میمیرم .. نه اگه به امید کسی نباشی که نجاتت بده حتما زنده میمونی ... شایدم روزی تونستی منو نجات بدی !


......

خیال میکردم یا شایدم در رویا بودم ( رویا با خیال فرقی نداره اما رویا رومانتیک تره ! )

خیال یا رویا هر چه که بود ...

در زندانی بزرگ تنها بودم کسی را نمیدیدم چون همه جا مثل کاغذ سیاه یا سفید نمیدونم یکی از این دو بود .

با افکارم درگیر شده بودم

_ من چرا اینجا زندانیم ... چه کار خطایی انجام داده ام ؟ قتل ؟...

جنایت ؟... نه من این کارا را نمیکنم.

تصمیم گرفتم زندان را وجب کنم.

یک وجب... دو وجب... سه وجب... بقیه اش را بلد نبودم من شمارش را تا سه یاد داشتم دیگر هیچ چیز یادم نمی امد .

پس دست از وجب گرفتن برداشتم و رفتم سراغ گشتن در زندان و

پیدا کردن یک راه خروجی.

...

من تنها نبودم کسی در کنارم بود هر کسی بود حرفی نزد سر حرف راشروع کردم.

ببخشید ... سلام شما اقا هستید یا خانم ؟

نمیدانم اقا هستم یا خانم اهمیتی هم نمیدم... فراموش کردم چه هستم انسان یا جانور مسئله این است...

_ چطور ممکن است ندانید که هستید من میدانم که هستم

تو نمیدانی ؟

_ هیچ کدوم از ما نمیدانیم...

ناگهان همه جا روشن شد و من به زحمت دیدم هزاران نفر در ان زندان هستند...

من چطور فکر میکردم تنها هستم ؟

خیلی خوب نوشتم خودمم میدونم :proctor:

شبكه تيليويژيوني گريفندور وي تي! (TVسابق!) : گزارش مستند؛ ساعت 8:90

گودریک گزارشگر ويژه شبكه گريفندور وي تي! : بينندگان عزيز و ارجمند امروز در خدمت شما هستم با گزارشي بسيار بسيار جالب و ديدني و ستودني از وضعيت توووپ زندگي در هاگوارتز!
- مي خوايم به ديدن سالن غذاخوري بريم و يك سر بزيم به خوك هاي بريوني كه ميگن درسته مي كنن حلق تك تك بچه ها!
گودریک به در سالن غذاخوري مي رسه! در باز مي كنه و وارد ميشه! يك دانش آموز دختر گوشه سالن غذاخوري نشسته و داره بالا مياره!
- واااااااي! خداي من! فيلمبردار! تيز زوم كن رو دماغش! چادر سرش نيست بي صاحاب!
در حالي كه دوربين همچنان داره روي دماغ دختره زوم كرده به دختر نزديك ميشن!
- ببخشيد خانوم! زن من ميش... ببخشيد! منظورم اينه كه شما چه مرگتونه؟
- برين از آقايون بپرسين!
- ببخشيد! من هيچ وقت نفهميدم اين آقايون كه اين قدر توي مصاحبه ها ميگن كيه! توضيح ميدين؟
- من چمي دونم! ميگن عامل همه ي بدبختي هاست! حالا كيه الله اعلم!
- بله! متوجهم! ممنون كه در گزارش ما شركت كردين!
گزارشگر به طرف پسر چپ و چولي كه يك جا نشسته و داره انگشت شست اش رو ميمكه ميره!
- سلام!
- مو عليكم!
- آقا يك سوال! درسته كه اينجا خوك بريوني رو درسته مي كنن تو حلق دانش آموزها!
- آره عمو ولي دوباره درسته از تهش مي كشن بيرون!
- اهم! اهوم! اهم! چه دردآور! بعد با خوكه چي كارش مي كنن!
- باهش پينگ پونگ بازي مي كنن! خب مي كنن اش تو حلق نفر بعدي ديگه!
گزارشگر كه ديگه يواش يواش از وضعيت نا به هنجار سالن داره حالش بد ميشه ميره به آشپزخونه تا با آشپز نامحترم يك دعواي خفنگ بكنه!
تق... تق... تق...
- كيه كيه در مي زنه من...
- آقا نگير آقا! مرتيكه بي غيرت براي من آهنگ غيرمجاز مي خونه...
در باز ميشه! زني با صورت كبود ته سبيل نرم! موهايي كه يك قلب روش نقاشي شده! با خالكوبي جمجمه دزدان دريايي روي بازو راستش و يك ساطور به دست چپش در رو باز مي كنه!
- مرتيكه اون ننته!
- ببخشيد خانوم زن من مي... !! ببخشيد! يعني خانوم من نسبت به وضعيت بد غذا توي...
- غلط كردي!
- من كه هنوز كامل نگفتم حرفم رو آخه...
- هر چي مي خواي بگي غلط كردي! فكر كردي ما اينجا نشستيم داريم چلومرغ مي خوريم؟ آره؟ آره؟ همين فكر رو كردي ديگه! آره؟ برو! برو عمو! برو حال و حوصله ات رو نداريم مي زنيم لت و پارت مي كنيم ها! برو!
گودریک در حالي كه داره قيافه ي به ظاهر خجلي از خودش بگيره به فيلمبردار ميگه كه اگه مي تونه يواشكي از داخل آشپزخونه يك كم فيلم بگيره!
خشششششششش...*&**$$#$^!@#$
(بعد از آماده شدن فيلمي كه فيلمبردار يواشكي از پنجره پشتي آشپزخونه گرفته!)
سيريوس در حالي كه شكم اش به اندازه ي يك تانك شده : واي! چه حالي كرديم ما تو اين دو سه سال! ايول! دامبل! ناقلا! بگو چرا ريش هات تو اين چند سالي كه مدير شدي اين قدر بزرگ شده!
دامبل در حالي كه داره يك ديگ چلومرغ رو با ديگش مي خوره: خوشگل! من و تامي از بچگي ميومديم اينجا غذا غارت مي كرديم! ديگه ترك عادت موجب مرضه! بعدشم! بچه ها كه غذا نمي خورن! خب غذاها باد مي كنه رو دستمون مجبور بخورم!
ولدمورت در حالي كه داره ته يك ديگ آبگوشت رو ليس مي زنه: آئه! آئه! (آره! آره!) ئاست ئيگه! (راست ميگه!)
گودریک: ببيندگان عزيز اين صحنه هايي كه ديدين صد در صد...
گودریک يك دفعه از جلوي دوربين غيب ميشه و يك مرد موفرفري ظاهر ميشه!
مرد: اين صحنه ها كه ديدين صد در صد الكي بود! باور نكنين! خب ديگه شما برين تا ما با اين پيري به خاطر فيلم خشنگي كه ساخته بود تسويه حساب كنيم...!
خشششششششششششش! @$&@#*$#@@##$$%^!