خب ! اِهِم ، براي اينكه به تازه وارد هايي كه دو سه روز هست تالار رو نور بارون و شيرموز بارون كرده اند تبريك گفته باشيم، سوژه رو مياريم به سمت ِ اونها . بنابراين،
سوژه ي جديد ----
ققنوس بلند بالي با نوكي زرين در تصوير قرار گرفته. در اون سو؛ ادي ماكان جورابي رو سرش كرده و در حال مصرف شيرموز هست و صداهاي ناهنجار ِ شيرموز خوردنش روي اعصاب ِ راجر ميره. راجر به فاصله ي دو سه قدم از ادي ايستاده و محو تماشاي ِ سوار شدن ِ فلور روي دوش ِ ققنوس هست.
راجر با حسرت : اَه... كاش من هم يك ققنوس بودم.
فلور : راجو ، بيا سوار شو با هم بريم
!
وينكي : نخير! من و راجر بايد با هم بريم.
راجر : اَيييي !!
و وينكي دچار شكست ِ روحي و عشقي و چيز ِ عشقي (كپي رايت باي ويولت) ميشه و ميشينه زمين و زار ميزنه. بينز به سمت وينكي ميره و ميگه:
- بيخيالشون باب، اينا هم پير شدن بذار تو پيري احساس ِ جووني كنند. من و تو كه جوونيم بايد بريم دنبال ِ عشق ِ حقيقي نه كاذب !
وينكي : ها؟
بينز :
ققي در حالي كه فحش هاي پي چي 18 نثار راجر ميكنه كه سوارش شده و سنگين شده، حركت ميكنه. آنها در آسمان به پرواز در مي آيند. ادي از پايين براشون دست تكون ميده و فرياد ميكشه :
- به زودي بقيه رو هم ميفرستم كه تنها نباشيد !
تالار عمومي ريونكلاولونا لپ تاپشو روي ميز گذاشته و داره به ليني چت ميكنه كه به جزاير قناري سفر كرده. بادراد تبديل به مجسمه اي براي عبرت ِ ديگران شده. گابريل زانوهاي مجسمه رو گرفته و داره زار ميزنه و موبايلش هم دم گوشش هست ! زنوف چوب هاي جديدي توي شومينه مي اندازه . تمام مبل هاي تالار ابي و جديد شده اند.
ليسا داره تكليف هاي هاگوارتز ِ گابريل رو غلط گيري ميكند كه اشتباه ِ تايپي نداشته باشه و آنيتا هم نفس هاي عميق ميكشه و منو ي مديريتش روي شكمش با هر نفس بالا و پايين ميره.
نجيني كفش هاي اسكيت به پا كرده (!) و دور تالار دنبال ِ ويولت ميكنه. و فحش هست كه به هيكلش توسط ِ ويولت سرازير شده !
به ناگه !! شيشه ي تالار شكسته ميشه. يك پرنده ي عظيم با پرش وارد ميشه و درحالي كه جيغ جيغ ميكشه، دو نفر رو ميندازه وسط تالار و فرار ميكنه.
- ققي، ققنوس ِبد !
راجر لباس هاي خودش و فلور رو ميتكونه و سپس به سمت ِ ملت برميگردند كه همگي دست از كار كشيده اند و به اونها خيره شده اند!
-
فلور : خب ! من هيچ كس رو نميشناسم. بيا بريم راجر!
راجر : ولي من ميشناسم. اين آنيتا نيست؟
آنيت هم چنان داره با غم نفس ميكشه و منوي مديريت روي شكمش بالا پايين ميره.
راجر : آنيت، بوقي! منوي مديريت از خودش اشعه هاي سمي و خطرناك در ميكنه، نبايد بذاري رو شيكمت. بچه ات چي؟
آنيت : كدوم بچه؟
راجر :
من گفتم بچه؟ منظورم اينه كه به به!! چه خوشگل.
گابر : بوقي! شماها اينجا چي كار ميكنيد؟
راجر : اِه ه ه ه! اينم كه گابره.
گابر :
من باهاتون قهرم ! يه مين صبر كن.
و تلفنش رو بعد از خداحافظي قطع ميكنه و ميگه:
- شماها اومديد تالار؟ اومديد چي كار؟ ما جاي ِ خواب نداريم !
آنيت : هوش!! بچه، دفعه ي آخرت باشه ها !!!! ميزنم تو دهنت صداي تسترال بدي ! برو تو اتاقت! مهمون حبيب ِ خداست ! ( اين آنيت هميشه منو ميزد !
)
گابريل قلبش فشرده و له ميشه و به سمت ِ خوابگاه دختران فرار ميكنه. فلور بغل آنيتا ميپره و بعد ميگه :
- اَه ه ه ه! اينجا چقدر عوض شده. نه؟
آنيت : آره. ولي شومينه اش همونه.
- اينجا كه ميام احساس ميكنم جوون شده ام.
راجر : خب! نميخوايد از ما پذيرايي كنيد ؟
آنيت : چرا چرا !!! با يه مهموني چطوريد ؟
فلور : عروسي راه بندازيم ؟
لونا با شنيدن كلمه ي عروسي سريع برميگرده عقب و ميگه:
- من نه !!!
آنيت : نه ! عروسي نه. فقط ...
ويولت ادامه ميده :
- يه مهموني ِ ساده !